Een nieuw jaar

 Goedemiddag mensen!

Het is inmiddels 2021 zeggen ze, en het is te merken in.... absoluut niets. Absoluut niets. Er is nog steeds een pandemie, VVD is nog steeds aan de macht en de wereld still does not give a damn about disabled people dying. Ze blijven feesten willens en wetens dat het ons de dood in kan jagen. Ben ik pessimistisch? Nee, ik ben realistisch, de realiteit is gewoon echter erg rot. We denken dat de nasleep van 2020 weg is, en dat is gewoon weg nog niet zo.

Enfin, ik heb mijzelf wel getest, op oudjaarsdag. Ik begon aanvallen te krijgen waarin ik bijna flauwviel, echt niet lekker. Dus ik heb toch weer gebeld, zeker omdat als het niet Covid is, ik graag andere medische hulp wil hebben. Maandag verwacht ik de uitslag, het is niet zo snel met thuistest omdat het via de huisarts zelf komt, dus we wachten af. Het zal wel bizar zijn mocht ik het wel hebben met mijn isolatie. Ik bedoel ik ben nu al meer dan een maand geleden voor het laatst buiten geweest. Mijn laatste Ziekenhuisbezoek was.... wacht begin November, bijna 2 maanden dus. En mijn partner werkt buiten en draagt ffp2. Douched gelijk wanneer thuis. Maar goed, we shall see denken we dan maar. 

Goed wat verwacht ik van het nieuw jaar? I honestly do not know. Ik wacht het jaar maar af denk ik zelf. Ik heb wel doelen gemaakt, maar het is niet conventionele doelen. Ik heb ze niet gemaakt met het idee dat ik er aan moet houden in de exacte manier dat ik ze gesteld heb. Ik heb ze gemaakt met het idee dat ik dan iets heb om langzaam in mijn routine te bouwen. Zoals meer tijd vrij maken voor creatieve dingen. Dat soort dingen. Het is niet eind van de wereld als iets dat op 2x pw staat niet elke week 2x gebeurt. Ik probeer mijzelf eigenlijk uit mijn funk te trekken, mijn burnout/depressie (al gaat het al beter), en ik probeer om er voor te zorgen dat ik ruimte houd voor wat ik leuk vind. Daarnaast om wat dingen weer terug te pakken dat mijn chronisch zieke lichaam kan helpen. Maar goed 21 doelen voor jaar 21 in 2000. En nee ik ga ze niet delen, want zoals ik zei het gaat niet om verantwoordelijkheid af leggen om om iets te halen, het gaat om mijn zelf weer beter te laten voelen. Ik weet niet hoe lang ik nog in isolatie zit, ik weet nog niet hoe dingen gaan lopen in ziekenhuis etc. Ik wil er dus het beste van maken. Anyway, we zien wel hoe het alles loopt. En dat is iets wat ik accepteer.